9 lipca 2025 r. w Zielonej Górze w hotelu Grape Town odbyło się seminarium pn. „Jak budować dialog międzypokoleniowy?” zorganizowane przez Wojewódzki Urząd Pracy w Zielonej Górze we współpracy ze Zrzeszeniem Gmin Województwa Lubuskiego.
W spotkaniu uczestniczyło ponad 60 przedstawicieli instytucji i organizacji publicznych – włodarzy województwa lubuskiego, sekretarzy i skarbników gminnych oraz powiatowych jak również przedstawicieli sektora prywatnego.
Celem spotkania było zidentyfikowanie barier i szans w budowaniu dialogu międzypokoleniowego, wymiana doświadczeń i „dobrych praktyk” różnych sektorów, a także poszukiwanie rozwiązań wspierających proces tworzenia środowiska pracy uwzględniającego potrzeby różnych pokoleń.
Seminarium otworzyła Pani Anna Urbaniak – p.o. Dyrektora Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Zielonej Górze, która podziękowała uczestnikom za liczne przybycie i zainteresowanie tematem dialogu międzypokoleniowego. Podkreśliła, że każde pokolenie ma ogromny potencjał, który przy stworzeniu przyjaznych warunków, można bardzo dobrze wykorzystać. Łączenie generacji, odmiennych perspektyw i doświadczeń życiowych jest bezcenne dla miejsc pracy, które tworzymy, szczególnie biorąc pod uwagę obecne czynniki demograficzne.
Następnie uczestnicy seminarium wysłuchali czterech prelekcji.
Pierwsza z nich została wygłoszona przez Panią Agnieszkę Opalińską, Dyrektor biura Zrzeszenia Gmin Województwa Lubuskiego i wykładowcę Uniwersytetu Zielonogórskiego. Pani Agnieszka w interesujący sposób przedstawiła pokolenia obecne na rynku pracy (BB, X, Y i Z) oraz dokonała charakterystyki „porównawczej” tych generacji. Okazuje się, że pomimo istotnych różnic pomiędzy pokoleniami dostrzec można również cechy wspólne. Co więcej, wielu uczestników sygnalizowało, iż pomimo przynależności do określonej generacji biorąc pod uwagę datę urodzenia, w rzeczywistości solidaryzuje się ze sposobem myślenia i działania zupełnie innej generacji.
Uzupełnieniem „teoretycznej” wiedzy były praktyczne wskazówki, które przedstawiła kolejna prelegentka – Pani Violetta Panasiuk-Strzyżewska, wieloletni pracownik naukowy i wykładowca akademicki. Zgromadzeni na sali goście z zaangażowaniem włączyli się w rozwiązywanie testu z wykorzystaniem platformy Kahoot, a następnie wysłuchali prelekcji pt. „BB, X, Y, Z na jednej zmianie – instrukcja obsługi”. Spośród licznych “gotowych” wskazówek największe zainteresowanie wywołał odwrócony mentoring, czyli tzw. intramentoring, w którym to osoba młodsza jest mentorem, co – z punktu widzenia postępującego rozwoju technologicznego, może być kluczowe dla pełnego wykorzystania wiedzy i doświadczenia osób starszych.
Kolejna prelekcja zaprezentowana przez Pana Marcina Jerzynek, trenera i wykładowcę Collegium Da Vinci w Poznaniu, rozpoczęła się od zaskakującej dla uczestników tezy: „Czy przedstawiciele innych pokoleń są trudni, czy to nam trudno zrozumieć potrzeby innych?”. Na jej podstawie przeprowadzona została inspirująca prelekcja dotycząca barier, które mogą blokować dialog międzypokoleniowy, takich jak: funkcjonowanie stereotypowych sposobów myślenia o innej generacji (np. „starszym nie chce się uczyć nowych rzeczy”, „młodzi są niezaangażowani i tylko patrzą w telefon”), braku wzajemnego zrozumienia (np. brak chęci do uczenia się nowych rzeczy to w rzeczywistości obawa starszego pokolenia przed zwróceniem się o pomoc, natomiast telefon dla młodszego pokolenia to również narzędzie edukacji), czy braku poszanowania innego świata wartości.
Pan Marcin przekonywał, że choćby najdrobniejsza zmiana w obszarze wymieniowych zachowań i postaw przyczyni się do znaczącej zmiany kultury organizacji, a to przełoży się nie tylko na atmosferę pracy, ale również efektywność pracowników i wykorzystanie ich potencjału. Co więcej, ta wzajemna „otwartość na siebie” zapobiegnie frustracji i rotacji wśród pracowników.
Wspólnie z uczestnikami doszliśmy do wniosku, iż – niezależnie od działań podejmowanych przez zarządzających i pracowników – zdarzyć się może, że w organizacji pojawi się konflikt międzypokoleniowy. Dlatego ostatnia prelekcja dotyczyła tego, jak w ujęciu psychologicznym należy zarządzać konfliktem. Już na wstępie prelegentka Pani Anna Wieczorek, psycholog Izby Administracji Skarbowej w Zielonej Górze zaskoczyła wszystkich słuchaczy uświadamiając – co udowodniono naukowo – że konflikt zawsze będzie się pojawiać w organizacjach. Nie oznacza to oczywiście, że należy uznać ten stan faktyczny i nie podejmować żadnych działań „wspierających” pracowników (zasada „nie udawaj, że nie widzisz słonia w pokoju”). I tu, jak przekonywała Pani Anna, najważniejsze jest to, aby zainterweniować we właściwym momencie, czyli na etapie „niezgody” lub „turnieju”, gdzie dwie strony konfliktu różnią się od siebie, ale są jeszcze w stanie dojść do porozumienia. Prelegentka z całą stanowczością stwierdziła, iż przyzwolenie na dalszą eskalację konfliktu i przejście na kolejne etapy zwane „krucjatą” to dla organizacji ogromny problem, którego praktycznie nie będzie można już rozwiązać.
Wykład Pani Anny opierał się na ścisłej współpracy ze słuchaczami, można było odnieść wrażenie, że wnioski płynące z jej wypowiedzi formułowali sami uczestnicy seminarium, co miało wpływ nie tylko na „celność” podnoszonych kwestii, ale również ich „nośność” i to, jakie wrażenie wywoływały u zgromadzonych.
Ku zadowoleniu uczestników seminarium, Pani Anna omówiła szereg praktycznych metod zarządzania, które – wykorzystywane przez Krajową Administrację Skarbową – pozwalają nie tylko na tworzenie przyjaznej atmosfery, ale również przygotowują do reagowania w sytuacjach wymagających działania, jak np. warsztaty dla zespołów i pracowników, wsparcie psychologa i doradców ds. etyki, program mentoringowy, wyznaczanie opiekuna dla nowych pracowników, funkcjonowanie komisji ds. zjawisk niepożądanych, spotkania coachingowe.
Na zakończenie odbyła się debata uczestników z prelegentami moderowana przez Panią Agnieszkę Opalińską. W oparciu o pytania „z sali” poszerzyliśmy zakres naszych rozważań o kwestie dotyczące m.in. :
- czy i jak różnice pokoleniowe wpływają na sposób radzenia sobie ze stresem?
- jak wspierać pracowników w kryzysie?
- czy młodsze pokolenia naprawdę „nie chcą pracować”, czy też po prostu pracują inaczej?
- jak wykorzystać doświadczenie starszych pracowników, nie marginalizując ich?
- czy JST powinny promować programy mentoringowe i międzypokoleniowe?
- jakie są praktyki komunikacyjne, które mogą wspomóc zespoły międzypokoleniowe
w efektywnej pracy?
Po spotkaniu długie rozmowy kuluarowe utwierdziły nas w przekonaniu, że temat komunikacji międzypokoleniowej jest bardzo aktualny i potrzebny, a samo spotkanie stało się inspiracją do dalszych rozmów, przemyśleń i działań już w obszarze konkretnych organizacji.
Jesteśmy ogromnie wdzięczni za to, że byli Państwo z nami. My również uczymy się przez całe życie, dlatego każdy głos w dyskusji przyjmujemy z otwartością i zainteresowaniem.
Po tak owocnym spotkaniu, jesteśmy pełni nadziei, że nasza wspólna międzypokoleniowa wymiana doświadczeń i wiedzy z różnych sektorów (samorządowych, uniwersyteckich, przedsiębiorców i psychologii) przyczyni się optymalizacji współpracy w organizacjach przez osoby należące do różnych generacji.
Wydarzenie zostało zorganizowane w ramach projektu pt. „Umiejętności tworzą możliwości” realizowanego z Krajowego Planu Odbudowy i Zwiększania Odporności (KPO), inwestycji A3.1.1 „Wsparcie rozwoju nowoczesnego kształcenia zawodowego, szkolnictwa wyższego oraz uczenia się przez całe życie” przez Wojewódzki Urząd Pracy w Zielonej Górze.
